Nótt þyrpist saman, og nú byrjar vaktin mín.
Ei skal hún enda, fyrr en ég dey.
Ei skal ég fá mér eiginkonu, eiga land né geta nein börn.
Ei skal ég klæðast kórónu né vinna dýrð.
Ég skal lifa og deyja í stöðuni minni.
Ég er sverðið í myrkrinu. Ég er vörðurinn á veggnum.
Ég er skjöldurinn sem verndar ríki mannsins.
Ég veiti líf mitt og heiður minn til Vakt Næturnar, um þessa nótt og allar nætur héðan í frá.