Şew ko debêtewe, û êste kêşikim dest pê deka.
Nabê heta mirdinim kotayî bê.
Debê hîç jinêk nehênim, hîç destêk negirim, bawkî hîç mindałêk nebim.
Debê hîç tacêk le ser nenêm û hîç serberzîyek nebemewe.
Debê bijîm û bimrim le cêgay xomda.
Min şimşêrim le tarîkîda.
Min kêşikçîm le ser dîwaran.
Min ew repoşem ke nîştimanî pyawekan deparêzê.
Min swêndî jyan û şerefim be Kêşikî Şew dexom, bo em şewe û hemû ew şewaney dên.